از پيش از تولد تا 80 سالگي

اين روزها اخبار پزشکي گوناگوني را مي شنويم که گاهي ضد و نقيض هم از آب در مي آيند و ما متحير مي مانيم که حرف کدام گروه از محققان را گوش دهيم و براي حفظ سلامتي مان چه بکنيم و چه نکنيم. در اين جا ما مهم ترين اقدامات بهداشتي را که شما به عنوان يک زن از پيش از تولد تا 80 سالگي بايد رعايت کنيد براي تان آورده ايم:

پيش از تولد فرزند
 

مهم ترين کار اين است که مادران اسيد فوليک مصرف کنند، چرا که اسيدفوليک باعث مي شود که نوزادان با نقص سيستم عصبي( نقص لوله عصبي يا اسپينا بيفيدا) متولد نشوند. در سال 1998 پس از اين که غلات صبحانه با اسيدفوليک و ويتامين B غني شدند، نقايص سيستم عصبي در نوزادان 46 درصد کاهش يافت. اگر شما در سنين باروري هستيد، به روزانه 400 ميلي گرم اسيد فوليک در هر روز نياز داريد. اين ميزان در زنان باردار به 600 ميلي گرم مي رسد. اگر مولتي ويتامين مصرف مي کنيد، ببينيد به ميزان کافي اسيدفوليک دريافت مي کنيد يا خير. بکوشيد مواد غذايي حاوي اسيدفوليک مثل بروکلي، اسفناج، نخود، کلم، ذرت، لوبيا، عدس و پرتقال بخوريد. مراقبت باشيد که ميزان مصرفي اسيدفوليک شما از 1000 ميلي گرم در روز بالاتر نرود، چرا که در اين صورت نشانه هاي کمبود ويتامين B12 بروز خواهد کرد. B12 براي سلامت دستگاه عصبي و توليد سلول هاي خون ضروري است.

نوزاد
 

مهم ترين کار انجام واکسيناسيون و ايمن سازي او در برابر بيماري هاست. هيچ ارتباطي بين ايمن سازي و بروز اوتيسم در کودکان وجود ندارد. اولين نشانه هاي اوتيسم به طور معمول بين 18 تا 24 ماهگي بروز مي کند و در همين زمان است که کودکان بيشترين تعداد واکسن هاي خود را دريافت مي کنند و همين باعث مي شود که اين توهم پيش آيد که بين ايمن سازي و بروز اوتيسم رابطه اي وجود دارد، در صورتي که چنين احتمالي وجود ندارد. افزون بر واکسن هاي سرخک، سرخچه و اوريون، نوزاد شما بايد بر ضد ديفتري، فلج اطفال، کزاز و سياه سرفه واکسينه شود.

کودک نوپا
 

با آن ها صحبت کنيد تا مهارت هاي کلامي و زباني آنها افزايش يابد. هيچ چيز جاي صدا و لمس انسان را براي کودک نمي گيرد. نوزادان از بدو تولد اين توانايي را دارند که فرکانس هاي مختلف صدا را تشخيص دهند و زماني که يک يا دو ساله مي شوند به آن چه پدر و مادرشان مي گويند، حساس شده و صداهايي که به طور معمول نمي شنوند را تميز نمي دهند و صداهاي پدر و مادرشان غالب بر بقيه صداها مي شود. آن ها بيش از همه با تماشاي صورت بزرگسالان حرف زدن را مي آموزند. پس، براي فرزند نوپاي تان با صداي بلند کتاب بخوانيد و اجازه دهيد خودش جملاتش را کامل کند و جملاتي که مي کوشد بگويد را کامل نکنيد؛ به اين ترتيب، مهارت هاي کلامي او تقويت مي شوند.

نوجوانان
 

مهم ترين کار اين است که مراقب وزن دختر نوجوان تان باشيد. امروزه به دليل چاقي دوران کودکي دختران زودتر از 30 سال قبل بالغ مي شوند. بنابراين، مراقب باشيد که نوجوان تان که زير 13 سال دارد به چاقي مبتلا نشود، چرا که چاقي دوران کودکي زمينه ساز چاقي دوران بزرگسالي و بيماري هاي ناشي از آن است.
پس، نوجوان تان را به پارک ببريد، او را در کلاس هاي ورزشي ثبت نام کنيد و لذت بازي و ورزش کردن را به او بچشانيد.

13 تا 19 سالگي
 

يکي از مهم ترين چيزها در اين دوران اين است که دختري که در اين سنين است تصور بدني درستي از خودش داشته باشد. متأسفانه اختلالات خوردن در بين دختران اين سنين رو به افزايش است. رواج لاغري و مدهايي که اندام هاي بيش از اندازه لاغر را تبليغ مي کنند، عامل اين است که دختران نوجوان مدام در حال رژيم گرفتن هستند و ميل دارند که هرچه بيشتر لاغر باشند. به همين خاطر با دختر نوجوان تان صحبت کنيد و او را نه به خاطر اندام و قيافه اش بلکه به خاطر توانايي هاي ديگرش ستايش کنيد. اگر ديديد که او درباره ورزش به شدت و به طور غيرطبيعي وسواس دارد، بيش از اندازه ورزش مي کند و احساس گيجي دارد، با او صحبت کنيد و از نگراني هايش بپرسيد. مبتلا بودن به بي اشتهايي عصبي( Anorexia) حتي مي تواند باعث مرگ شود.

20 سالگي
 

يکي از مهم ترين چيزها اين است که مراقب توان باروري خود باشيد. اين سال ها توان باروري يک زن در نهايت خود است که بين 20 تا 24 سالگي به غايت خود مي رسد. 86 درصد از زناني که در دهه 20 زندگي خود هستند طي يک سال تلاش باردار مي شوند که اين ميزان در زناني که در دهه 30 زندگي خود هستند به 52 درصد مي رسد. خطر سقط هم در دهه 20 زندگي هر زن به کمترين ميزان خود رسيده است. مراجعه سالانه براي انجام معاينات دوره اي به متخصص زنان و زايمان بر حفظ سلامت باروري شما تأثير دارد.

30 سالگي
 

يکي از مهم ترين چيزها اين است که ياد بگيريم چطور با خستگي هاي خود کنار بياييم. بسياري از زنان در اين دوران از خستگي هاي مزمن شکايت مي کنند و نمي توانند خواب کافي داشته باشند. به همين خاطر زنان بسياري در اين دهه از زندگي شان از سردرد، عفونت هاي سينه و تپش قلب شاکي هستند.
ورزش راه مبارزه با خستگي است؛ چرا که خطر ابتلا به بيماري ها را کاهش و کيفيت خواب شما را افزايش مي دهد. همچنين، سطح استرس را کاهش و ميزان توانايي سيستم ايمني بدن را افزايش مي دهد. اگر بتوانيد در طول روز و پيش از فرا رسيدن شب ورزش کنيد، خيلي بهتر است.

40 سالگي
 

يکي از مهم ترين کارها مراقبت درباره ابتلا به سرطان سينه است. سرطان سينه شايع ترين سرطان در بين زنان بالاي 30 سال است. بافت سينه تا پس از يک دوره کامل بارداري کامل نيست و پس از آن است که هورمون ها سينه ها را به گونه اي تغيير مي دهند که در برابر عوامل سرطان زا مقاومت پيدا مي کنند. به همين علت است زناني که زايمان نکرده اند يا اولين فرزندشان را پس از 30 سالگي به دنيا آورده اند بيشتر در معرض ابتلا به سرطان سينه هستند. يک زن از هر 9 زن در طول زندگي اش به سرطان سينه مبتلا مي شود که دو سوم آنها نجات پيدا مي کنند، چرا که روش هاي تشخيصي و درماني پيشرفت هاي بسياري کرده اند. جامعه سرطان کانادا توصيه مي کند که زنان بين 40 تا 49 ساله هر دو سال يک بار از نظر وجود سرطان سينه معاينه شوند. اگر شما عوامل خطرساز را داريد، براي مثال يکي از اقوام درجه اول تان به سرطان سينه مبتلا بوده، بايد منظم تر معاينه شويد به وسيله خودتان هم به تشخيص سرطان سينه کمک مي کند. ماموگرافي مي تواند توده هايي را که کمتر از نيم سانتي متر هستند تشخيص دهد.

يائسگي
 

تنفس عميق را تمرين کنيد. بيشتر زنان در سن 51 سالگي علايم يائسگي را تجربه مي کنند و بيشتر زنان در همان سني که مادرانشان يائسه شده اند، يائسه مي شوند و اولين علايم آن مي تواند از 35 سالگي شروع شود.
پژوهشي نشان داده زناني که دو جلسه يک ساعته در هفته يوگا مي کند کمتر از گرگرفتگي و تعريق شبانه رنج مي کشند. يا مي توانيد اين جور تنفس عميق را تمرين کنيد: با يک شماره نفس تان را فرو بدهيد، چهار شماره نفس تان را نگه داريد و با دو شماره بيرون بدهيد. اگر با 4 شماره نفس تان را فرو مي دهيد، 16 ثانيه نگه داريد و با هشت ثانيه خارج کنيد. به تدريج که ريه هاي تان قوي تر شدند، بيشتر نفس تان را نگه داريد.

50 سالگي
 

مهم ترين چيز اين است که استخوان هاي تان را قوي کنيد. مادر بودن و شيردهي اثر منفي بر ميزان ذخاير کلسيم بدن دارد. وقتي وارد دهه پنجاه زندگي خود مي شويم با کاهش ميزان ترشح هورمون استروژن از ميزان تراکم استخوان ها کاسته مي شود.
در 10 سالي که يائسگي شروع مي شود زنان بين 2 تا 5 درصد از توده استخواني شان را در هر سال از دست مي دهند. به عبارتي و مطابق تحقيقات 25 درصد از زنان کانادايي بالاي 50 سال به پوکي استخوان مبتلا هستند.
شما در اين سنين بايد حدود 1000 تا 1200 ميلي گرم کلسيم در روز دريافت کنيد. سه يا چهار جلسه ورزش در هر هفته و هر بار به مدت 30 تا 60 دقيقه مي تواند پوکي استخوان را به تأخير بيندازد. پياده روي و کار با وزنه ها هم مفيد هستند.

60 سالگي
 

مراقبت از قلب و عروق در اين سنين بسيار اهميت دارد. زناني که يائسه شده اند به خاطر کاهش ميزان هورمون استروژن که از قلب و رگ ها محافظت مي کند، در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي هستند. مصرف هورمون استروژن از اين خطر مي کاهد. پژوهشي 15 ساله نشان داده که زناني که در سنين يائسگي هورمون استروژن مصرف نمي کرده اند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي عروقي قرار داشته اند. ترک سيگار يکي از عوامل کاهش اين خطر است. فشار خون بالا، چاقي شکمي، ديابت و سيگار کشيدن عوامل خطرساز مبتلا شدن به بيماري هاي قلبي عروقي هستند.

70 سالگي
 

مراقب سلامت ذهن و حافظه خود باشيد. آلزايمر پس از 65 سالگي شيوع مي يابد و زنان را دو برابر بيش از مردان مبتلا مي کند.
هر قدر ذهن فعال تر باشد و بيشتر از خودش کار بکشد، احتمال بروز آلزايمر کمتر است. ديده شده کساني که تحصيلات پايين تري دارند، بيش از آن هايي که تحصيلات عالي دارند به آلزايمر و زوال عقل مبتلا مي شوند. حل جدول کلمات متقاطع، آموختن يک زبان خارجي و خواندن کتاب و روزنامه در جلوگيري از بروز اين بيماري تأثيري مهم دارد.

80 سالگي
 

زنان کانادايي به طور متوسط 83/1 سال عمر مي کنند و يازدهمين طول عمر را در جهان دارند؛ ولي، با وجود اين زنان بالاي 65 سال بيش از مردان در معرض فشارهاي عصبي قرار دارند و خطر مرگ در زنان با عصبي بودن، اندوه و افسردگي و ناامني مالي افزايش مي يابد.
منبع:دنياي زنان، شماره 49